دسته بندی محصولات ضد کرم دامپزشکی

       در عمل بالینی، اغلب انتخاب نامناسب داروهای ضد کرم، منجر به شکست داروهای ضد کرم، و همچنین انتخاب نامناسب داروها یا دوز نامناسب منجر به سقط جنین یا مسمومیت زنان باردار می شود، امروز خواهیم دید که چه دسته هایی از داروهای ضد کرم دامپزشکی در دسترس هستند و چگونه از آنها استفاده کن.

I. داروهای ضد کرم

در بیماری‌های انگلی دام و طیور، کرم‌ها شایع‌ترین بیماری‌های انگلی خوک، گاو و گوسفند هستند که نماتدها نه تنها تعداد زیادی از گونه‌ها (بیش از نیمی از کرم‌های دامی را تشکیل می‌دهند)، بلکه به طور گسترده پراکنده می‌شوند. انواع بیشتری از داروهای محرک نماتد را با توجه به ساختار شیمیایی آنها می توان اساساً به دسته های زیر تقسیم کرد: 1.

1، آنتی بیوتیک ها: مانند ایورمکتین، اورمکتین، دورمکتین و غیره، همه آنها متعلق به کلاس ماکرولیدهای داروهای ضد انگلی هستند. در حال حاضر، ایورمکتین بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

1.1 طیف انتهلمینتیک: نماتدهای گوارشی و تنفسی، کنه ها و بندپایان خوک، گاو، گوسفند و طیور. به عنوان مثال: کرم گرد، کرم ریه، نماتد معده گرد، کنه آرد آلود، کنه خارش و غیره.

1.2 مزایا: طیف گسترده، راندمان بالا، دوز کم، ایمن.

1.3 اقدامات احتیاطی: (1) در برابر کرم های نواری و ترماتود مؤثر نیست و در برابر لاروها مؤثر نیست. (2) پادزهر خاصی برای مصرف بیش از حد وجود ندارد. (3) دوز کوچک است و هنگام استفاده باید خوب هم بزنید. (4) اثر ضد کرم آهسته است، و چند روز تا هفته طول می کشد تا برخی از انگل های درونی از بین بروند. (5) زنان باردار باید توجه بیشتری به دوز هنگام استفاده داشته باشند.

2، بنزیمیدازول ها: مانند آلبندازول، فنبندازول، اکسفندازول، تیابندازول. در حال حاضر کاربردهای بیشتری آلبندازول و فنبندازول است.

2.1 طیف ضد کرم: نماتد، کرم نواری، ترماتود و برخی از لاروها.

2.2 مزایا: سمیت کم، محدوده ایمنی زیاد، بدون عوارض جانبی برای دام های جوان، بیمار یا ضعیف هنگام استفاده از دوزهای درمانی. طیف TheAnthelmintics گسترده و کارآمد است.

2.3 اقدامات احتیاطی: در برابر انگل های سطحی موثر نیست. اغلب از نظر بالینی در ترکیب با ایورمکتین استفاده می شود.

3. کلاس ایمیدازول و تیازول: مانند لوامیزول (لوامیزول).

3.1 طیف انتهلمینتیک: در برابر نماتدهای گوارشی و نماتدهای ریه موثر است. اثر روی اکثر لاروهای انگل آشکار نیست.

3.2 مزایا: سمیت کم، اثر تعدیل کننده ایمنی.

3.3 طیف انتهلمینتیک باریک. لوامیزول می تواند باعث تغییراتی در عملکرد کبد شود و در خوک های مبتلا به بیماری کبد ممنوع است. علائم مسمومیت مشابه علائم مهارکننده های کولین استراز است و اثرات مشابه M-کولینرژیک آن عبارتند از: ترشح بزاق، مدفوع مکرر، تسریع حرکات دستگاه گوارش، انقباض عضلات صاف برونش، دیسترس تنفسی، کاهش ضربان قلب و تنگی مردمک ها. اثرات شبه N-کولین آن (لرزش عضلانی، افزایش و سپس کاهش فشار خون، فلج تنفسی) خفیف است. آتروپین می تواند علائم شبه کولینرژیک M را در صورت تزریق عضلانی یا زیر جلدی با تحریک شدید بافت کاهش دهد.

4، تتراهیدروپیریمیدین ها: مانند تیاسیل و متیاسیل. در حال حاضر، کاربرد کمتر است، عمدتاً برای نماتدهای دستگاه گوارش مؤثر است، طیف ضد کرم باریک است.

5، ارگانوفسفر: تری کلرفون، دی کلرووس و غیره.

5.1 طیف انتهلمینتیک: برای نماتدهای دستگاه گوارش مؤثر است، اما همچنین برای برخی از ترماتودها (شیستوزوم زنجبیل، شیستوزوم) نیز تأثیر خاصی دارد. حشره کش های موجود خارجی 5.2 اقدامات احتیاطی: مقدار درمان بسیار نزدیک به میزان مسمومیت است که مسمومیت آن آسان است. طیور و گوسفند بیشترین حساسیت را نسبت به آن دارند و مستعد مسمومیت هستند، بنابراین نباید از آن استفاده کرد.

دوم، داروی کرم نواری

داروی ایده‌آل کرم نواری باید بتواند کرم را کاملاً از بین ببرد، اگر فقط گره‌های کرم نواری را از بین ببرند، سر کامل در عرض حدود 2 هفته از گره‌ها رشد می‌کند. در حال حاضر، علاوه بر آلبندازول و فنبندازول، داروهای ضد کرم متداول مورد استفاده عمدتاً شامل پرازیکوانتل، کلونیدین و دی کلروفنول گوگرد هستند که عموماً در برابر سستودها و ترماتودها مؤثر هستند، که گوگرد دی کلروفنول محدوده ایمنی کمی دارد و هنگام استفاده نیاز به توجه بیشتری دارد.

سوم، داروهای ضد کرم

علاوه بر فنبندازول، آلبندازول، پرازیکوانتل، دی کلروفنول گوگرد، نیتروکلروفنول در حال حاضر کاربرد نسبتاً بیشتری از داروهای ضد کرم، عمدتاً برای کشتن لاملاهای کبد استفاده می شود، اما برای کرم های نابالغ، هیچ استفاده ای از اهمیت ندارد. برای حیوانات نسبتاً بی خطر است، مقدار درمان معمولاً واکنش های جانبی نشان نمی دهد.

فردا «اقدامات احتیاطی برای استفاده از داروهای ضد کرم» را ارائه می دهیم